Katrina Rocío Estrella Alondra Laughton
Animag | Czarownica czystej krwi | Pół Hiszpanka
Rudowłosa młoda czarownica
siedziała właśnie w swoim przestronnym pokoju. Na czas wakacji
letnich wróciła z Hogwartu do domu - rodzinnej willi położonej
nieopodal plaży w słonecznej Walencji. O wiele spraw się martwiła,
a także okropnie się nudziła... Jakże żałowała, że nie jest
jeszcze dorosła, przez co poza szkołą nie może czarować!
Oczywiście dało się żyć bez magii, ale było to takie nudne,
smutne... Na tym opierało się codzienne życie czarodziejów.
Egzystując normalnie czuła się nieswojo, po prostu dziwnie.
Pomijając fakt, że jej rodzice i braciszek (będący profesorem
Zaklęć) czarują na prawo i lewo!
Tak więc dziewczyna leżała na łóżku, machając od czasu do czasu nogami i usiłowała skupić się na lekturze „Quidditcha przez wieki”. Czytała już tą książkę wielokrotnie, lecz lubiła do niej wracać i utrwalać sobie wiedzę o ukochanym sporcie.
- Kat, czas na obiad! - rozległ się przyjemny męski głos.
- Już schodzę, Jav! - odkrzyknęła. Podniosła się, zamknąwszy książkę, po czym ruszyła na dół po szerokich, bogato zdobionych schodach. Kilka ostatnich stopni przeskoczyła, przytrzymując się posrebrzanej poręczy. - Co jemy? - spytała, wbiegając do jasnej kuchni. Młody mężczyzna o brązowych włosach i niebieskich oczach uśmiechnął się, widząc rozwichrzoną burzę czerwieni na głowie jego pędzącej na złamanie karku siostry.
- Paella de marisco, querida – odrzekł czule, podając jedzenie. - Trochę się o ciebie niepokoję. Dużo siedzisz w domu... - zaczął nieśmiało.
- No te preocupes, hermanito – odparła. - No es nada... Może jestem trochę markotna, ale niedługo przyjadą do nas moje przyjaciółki. Od razu się ożywię – uśmiechnęła się do niego ze wzruszeniem. Byli bardzo zżytym rodzeństwem. W końcu zabrała się za jedzenie. - ¡Deliciosa! - krzyknęła zachwycona, w duchu po raz kolejny dziwiąc się, że Javier tak dobrze gotuje.
- Gracias, mi alondra... Tak sobie myślę, może przeszlibyśmy się dzisiaj na plażę? Odetchnęlibyśmy świeżym powietrzem i mogłabyś popływać w morzu... - zaproponował delikatnie po chwili, gdy przełknął kęs. Pływanie zawsze poprawiało jej humor. Spojrzała na chłopaka.
- Con placer – odpowiedziała. Mimo pozornej normalności jego zachowania zrozumiała, jak bardzo musiał się o nią martwić...
Tak więc dziewczyna leżała na łóżku, machając od czasu do czasu nogami i usiłowała skupić się na lekturze „Quidditcha przez wieki”. Czytała już tą książkę wielokrotnie, lecz lubiła do niej wracać i utrwalać sobie wiedzę o ukochanym sporcie.
- Kat, czas na obiad! - rozległ się przyjemny męski głos.
- Już schodzę, Jav! - odkrzyknęła. Podniosła się, zamknąwszy książkę, po czym ruszyła na dół po szerokich, bogato zdobionych schodach. Kilka ostatnich stopni przeskoczyła, przytrzymując się posrebrzanej poręczy. - Co jemy? - spytała, wbiegając do jasnej kuchni. Młody mężczyzna o brązowych włosach i niebieskich oczach uśmiechnął się, widząc rozwichrzoną burzę czerwieni na głowie jego pędzącej na złamanie karku siostry.
- Paella de marisco, querida – odrzekł czule, podając jedzenie. - Trochę się o ciebie niepokoję. Dużo siedzisz w domu... - zaczął nieśmiało.
- No te preocupes, hermanito – odparła. - No es nada... Może jestem trochę markotna, ale niedługo przyjadą do nas moje przyjaciółki. Od razu się ożywię – uśmiechnęła się do niego ze wzruszeniem. Byli bardzo zżytym rodzeństwem. W końcu zabrała się za jedzenie. - ¡Deliciosa! - krzyknęła zachwycona, w duchu po raz kolejny dziwiąc się, że Javier tak dobrze gotuje.
- Gracias, mi alondra... Tak sobie myślę, może przeszlibyśmy się dzisiaj na plażę? Odetchnęlibyśmy świeżym powietrzem i mogłabyś popływać w morzu... - zaproponował delikatnie po chwili, gdy przełknął kęs. Pływanie zawsze poprawiało jej humor. Spojrzała na chłopaka.
- Con placer – odpowiedziała. Mimo pozornej normalności jego zachowania zrozumiała, jak bardzo musiał się o nią martwić...
Objaśnienia
obcojęzyczne:
Paella
de marisco (hiszp.)
- paella (tutaj: paellę) z owocami morza
Querida
(hiszp.) -
kochana
No
te preocupes,
hermanito (hiszp.)
- nie martw się, braciszku
No
es nada (hiszp.)
- to nic
¡Deliciosa!
(hiszp.) - wyśmienita!
Gracias,
mi alondra (hiszp.)
- dziękuję, mój skowronku ("skowronek" to gra słów,
kiedyś o niej opowiem)
Con
placer (hiszp.)
- z przyjemnością
~☑~Opis wyglądu~☑~
Szczupła, dość blada nastolatka o płomiennorudych włosach sięgających nieco za łopatki, wzroście 165 cm, łagodnej urodzie i zmiennych w odcieniu brązowych oczach (naznaczają je wręcz mikroskopijne, błękitne plamki, a także widmo soczystej zieleni przy źrenicach). Na twarzy dziewczyny można dostrzec kilka delikatnych piegów, jednak tylko z bardzo bliskiej odległości. Z daleka są one niemal niewidoczne. Często nosi ubrania w ciepłych kolorach. Ma szczególny sentyment do odcieni złota i czerwieni.
Wyglądu przykładowego postaci użycza:
Karen Gillan
❝ Mogę być tym, kim chcę. Pokażę wszystkim mój potencjał i będziesz ze mnie dumny... Ale najpierw owutemy. ❞
Możesz poznać postać poprzez wiadomości kreatywne
Oraz twórczość zamieszczaną na tym blogu
Bohaterka funkcjonująca w świecie przedstawionym w "Skowronku"
(mojej opowieści opartej o twórczość J.K. Rowling).
Bohaterka funkcjonująca w świecie przedstawionym w "Skowronku"
(mojej opowieści opartej o twórczość J.K. Rowling).
